Joep woont in een vergrijzend dorp: 'Er woont gemiddeld nog 1,5 persoon per huis'

Joep (33) woont al zijn hele leven in een dorp dat aan het vergrijzen is en daardoor kleiner wordt. Toch wil hij er voor geen goud weg. Waarom?

Joep (33) is geboren en getogen in het dorp Hoogmade, een dorp dat onder meer door vergrijzing al jaren aan het krimpen is. Waar het dorp voorheen nog een grote basisschool en verschillende winkels had, heeft de basisschool nu nog maar vier klassen en doen de inwoners er alles aan om de enige supermarkt te behouden. Toch moet Joep er niet aan denken om te vertrekken uit Hoogmade. Waarom is hij in dit dorp blijven wonen? En hoe ziet hij de toekomst van Hoogmade voor zich? 

‘Ik woon in een koopwoning in Hoogmade. Dat is een dorpje midden in de Randstad, vlak bij Leiden. Het is een woning die gebouwd is in het meest recente nieuwbouwproject van Hoogmade. Ik woon hier met mijn vriendin en mijn dochter van bijna twee.’ 

‘Ik woon zelf al 33 jaar in Hoogmade en ik heb hier echt een schitterende jeugd gehad, die ik mijn dochter ook van harte gun. Vandaar dat ik hier wilde blijven wonen. Heel veel jongeren uit het dorp hebben datzelfde gevoel, maar er is helaas nog niet altijd de ruimte voor. 

Er is ooit een onderzoek geweest van de dorpsraad van Hoogmade waaruit bleek dat er gemiddeld nog maar anderhalve persoon per huis woont, vroeger waren dat er veel meer. Dat is naar mijn mening nog een groter probleem dan vergrijzing.

Hoogmade is echter totaal geen slaapdorp. Er wordt superveel georganiseerd en we hebben een bloeiend verenigingsleven, met meer dan veertig verenigingen waarbij de betrokkenheid van vrijwilligers groot is. Dat maakt het zo fijn om hier te wonen.’ 

‘Het zal natuurlijk nooit hetzelfde zijn, maar dat merken ze ook in dorpen die uitpuilen, omdat daar heel veel bijgebouwd wordt met veel nieuwe aanwas. Ik heb er wel vertrouwen in dat er een gezonde doorstroming in het dorp kan ontstaan, doordat wij ons er hard voor maken. 

Momenteel laat de gemeente in alle omliggende dorpen huizen bijbouwen, terwijl die dorpen juist al uitpuilen. In Hoogmade is het hard nodig, maar hier wordt nauwelijks naar omgekeken. Er hoeven echt geen megawijken bij te komen, maar juist kleinere wijken, zodat je de boel levendig houdt. Het ontbreekt namelijk niet aan mensen die in het dorp willen wonen. Ik denk dat het de komende tijd ook weer populair gaat worden om in een kleinere gemeenschap te wonen.’ 

‘Sinds ik voorzitter ben bij de plaatselijke voetbalclub MMO (Met Moeite Opgericht, red.) besteed ik veel aandacht aan de woningnood in Hoogmade. Zo hebben we bijvoorbeeld de plaatselijke politieke partijen voor de laatste verkiezingen uitgenodigd op de club, om de noodzaak te benadrukken. Zelf zit ik ook nog in de werkgroep woningbouw van de dorpsraad, waarbij we plannen maken voor nieuwbouw in het dorp. Ik zorg er eigenlijk met name voor dat ik er op de momenten ben dat het nodig is en daar laat ik geen moment voor onbenut.’ 

‘Ik zie Hoogmade ook in de toekomst voor me als een kleine, hechte gemeenschap met een bloeiend verenigingsleven. We zijn en blijven een prachtig dorp waar mensen graag naartoe komen. 

Voor de toekomst is het belangrijk dat er af en toe een klein blokje huizen bij komt, zodat de jeugd uit Hoogmade hier ook kan blijven wonen. In de omgeving wordt al zoveel gebouwd dat de dorpen uit hun voegen barsten, maar hier staat het vooralsnog stil. Ik kan me echter niet voorstellen dat het nog lang zal duren, want we zijn een dorp omringd door weilanden waar de boeren van vertrokken zijn. Als er nieuwe woningen bij komen, kunnen er gezinnen doorstromen en op die manier ontstaat er weer ruimte voor nieuwe aanwas. 

Ik weet zeker dat Hoogmade een hele levendige gemeenschap zal blijven. Binnen ons dorp mengt alles heel goed met elkaar; er zijn verschillende vriendengroepen waar alle leeftijden en alle geslachten door elkaar lopen en dat zie je overal in terug. Zo hebben we met de inwoners van het dorp het pand van de supermarkt gekocht, waardoor we de winkel kunnen behouden. We zijn heel betrokken bij elkaar en dat gaat ervoor zorgen dat het echt wel goedkomt met ons mooie dorp.’